Może nie najlepiej pokazane ecchi jednak najśmieszniejsze jakie widziałem, ponieważ główny bohater MM! jest masochistą - czerpie przyjemność z bólu zadawanego mu przez dziewczyny. Wszystko ukazane w śmiesznej atmosferze.
Fabuła całego anime skupia się wokół już wspomnianego głównego bohatera Tarou Sado. Tarou pewnego dnia postanawia wybrać się do 'klubu wzajemnej pomocy' i prosić o pomoc z pozbyciem się jego masochizmu. Będąc już w klubie nie wie jak poprosić o pomoc z swoim 'zboczonym' problemem, nie wie jak zapytać ponieważ przewodniczącą klubu jest urocza dziewczyna- Mio. Tarou oczywiście nie chce mówić takiej dziewczynie o tak dziwnym problemie, więc postanawia 'taktyczny odwrót' prościej mówiąc, zmieniając temat niepostrzeżenie podchodząc do drzwi. Jednak ku jego zdziwieniu urocza dziewczynka zamienia się w potworną, sadystyczną, pragnącą mordu dziewczynę. Chłopak od razu mówi co go trapi czym mu się dziwić, ale na szczęście Mio postanawia pomóc Taoru w zwalczeniu masochizmu, później w klubie zjawiają się osoby z przeróżnymi problemami, więc wszyscy w klubie pomagają sobie jak najlepiej potrafią. Do tego dojdzie nutka romansu ale tego nie chcę zdradzać no i tak w skrócie zaczyna się ta przedziwna przygoda..
Cóż teraz przejdę do opisu grafiki, która mi bardzo przypadła do gustu, postacie były dobrze zrobione, większość czasu skupiamy się na pierwszym planie patrząc co robią postacie więc mało czasu poświęcamy na zerknięcie co ma nam do zaoferowania dalszy plan, a coś ma nie jest zrobiony na siłę widać że ktoś o niego zadbał oczywiście nie jest to mistrzostwo świata ale wszystko ładnie wygląda. Mam zastrzeżenie tylko do tego że oglądając tą serię w dziewiątym odcinku i w dwóch następnym miałem wrażenie że modele postaci uległy uproszczeniu. Ale oprócz tego wszystko było w jak najlepszym porządku.
Grafika opisana czas na muzykę. Muzyka w openingu jest dobrze dobrana, przyznam, że mnie wciągnęła bawiłem się przy niej dobrze jak na taką piosenkę wesoła energiczna piosenka dobrze pasuję na początek każdego odcinku tej serii. Muzyka już podczas oglądania jakaś tam jest, w niektórych momentach można ją usłyszeć ale tak to zazwyczaj jej nie ma. A co do endingu też piosenka jaka pasuje do tej serii, cóż to wszystko co mam do muzyki.
Nadszedł czas na opis postaci, opiszę te najważniejsze, które pojawiały się na ekranie najczęściej:
Tarou Sado jest masochistą i czerpie przyjemność z bólu zadawanego prze dziewczyny, jednym słowem zboczeniec. Raczej się dobrze uczy skoro pomógł w nauce jednej koleżance. Cóż.. Taoru miał duże problemy z jego masochizmem..
Mio Isaragi z wyglądu niewinna, ale jest to tsundere z przekraczającymi mornę zapędami sadystycznymi. Jednak prowadzi klub wolontariuszy 'klub wzajemnej pomocy' stara się pomóc każdemu kto poprosi o pomoc. Z jednej strony miła i urocza, z drugiej szalona i brutalna.
Arashiko Yuuno jest bardzo nieśmiała, cierpi na androfobie (czyli panicznie boi się mężczyzn, zazwyczaj jest to spowodowane tym że w przeszłości na owej dziewczynie próbowano dokonać/dokonano gwałtu) Chociaż że ma androfobię, kocha Taoru lecz gdy zdarzy im się dotknąć, Arashiko nieźle go zawsze okłada pięściami :P
Noa Hiiragi jest jeszcze dzieckiem ale uczęszcza do tej samej szkoły co pozostali bohaterowie, uczęszcza do tej samej szkoły ponieważ Noa jest geniuszem z IQ wynoszącym aż 200. Dziewczyna nie miała łatwo przez to gdyż kazali się je uczyć, a ona chciała się bawić z rówieśnikami dlatego czuła się samotna.
Tatsukichi Hayama najlepszy przyjaciel głównego bohatera i jest otwarty, miły przystojny chłopak pomyśleć można że jest najnormalniejszy. Jednak nie jest normalny, ponieważ się przebiera za dziewczynę i jest zupełnie kimś innym charakter wszystko inne staję się osobą zwaną 'Tatsumi Antoinette XVI', w jednym z odcinków opowiada jak to się stało że zaczął to robić, słuchajcie dobrze :)
Jak dla mnie Anime jest bardzo dobre, ukazuję różne problemy ludzi w dość zabawny sposób. Naprawdę świetnie się bawiłem oglądając tą serię, poznałem jakie problemy mogą mieć ludzie jak to naprawdę może wyglądać w przybliżeniu powiedzmy. Ale wnioskując po tym co zobaczyłem nie uwierzycie ale paru rzeczy się nauczyłem. Postacie fajnie zrobione, każda inna, grafika daję radę i podnosi poziom. Po prostu anime warte polecenia. :)
Już w wcześniejszych moich recenzjach to pisałem, lecz powtórzę: Nie trzeba się zgadzać z tym co ja napisałem ponieważ to moja opinia, każdy ma swoje zdanie na każdy temat.
Fabuła 7.5/10
Grafika 7.5/10
Muzyka 6.5/10
Postacie 9/10
Studio: XEBEC
Autor: Akinari Matsuno
Projekt: QP:flapper, Taeko Hori
Reżyser: Tsuyoshi Nagasawa
Scenariusz: Rie Oshika
Muzyka: Yukari Hashimoto
Informacje o autorze, studiu itd wzięte z tanuki.pl
Zapraszam do przeczytania poprzedniej recenzji, napisałem o Strawberry Panic, chętni klikają w napis pod spodem :)
Strawberry Panic - Recenzja
/ Lelouch
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz :)